امام صادق(ع) درباره طولانی بودن عمر حضرت خضر(ع) میفرمایند:
اما بنده صالح، حضرت خضر (ع) که خداي تبارك و تعالی براي او عمر طولانی داده است، براي این نیست که در آینده به پیامبري برگزیده شود، یا کتابی بر او نازل شود، یا شریعتی براي او تشریع
گردد تا به وسیله آن ادیان پیشین نسخ شود، یا رهبري امتی به او اعطا شود و اطاعتش واجب گردد،بلکه فقط براي اینست که در علم ازلی خداي تبارك و تعالی مقدر بود که عمر قائم ما در زمان غیبت
بسیار طولانی باشد و می دانست که بسیاري از مردمان، این عمر بسیار طولانی را انکار خواهند نمود،خدایش او را عمر بسیار طولانی داد، بدون اینکه سبب دیگري داشته باشد، بلکه فقط براي اینکه با
عمر طولانی او به عمر طولانی حضرت قائم (عج) استدلال گردد. و بدین وسیله حجت بر دشمنان لجوجتمام شود، تا مردمان را در پیشگاه خدا حجتی نباشد.
(منتخب الاثر:261/غیبت طوسی:108/اعلام الوری:406/بشاره الاسلام:148)
