محمدرضا طهماسبی از شاعران کشورمان به مناسبت فرارسیدن عید غدیر، شعری در مدح امیرالمؤمنین مولا علی(ع) سروده است.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات فارس، محمدرضا طهماسبی از شاعران کشورمان به مناسبت فرار رسیدن عید غدیر شعری شور انگیز در مدح امام علی(ع) سروده است. این شعر به شرح زیر است:
حالا خبر علی شده و مبتدا علی
هم ابتدا علی شده هم انتها علی
حق گفت در ادامه‌ی «یا ایّها الرسول»
باشد ولیّ امر پس از مصطفی علی
بعد از خدا رسول خدا و پس از رسول
مولا علی زعیم علی مقتدا علی
سلطان علی امیر علی پادشه علی
فرمانروای مقتدر «لا فتی» علی
نخبه حریف قافله‌ی اشقیا علی
قطب شریف قاطبه ی اتقیا علی
مردم به سوی خیمه‌ی او می‌روند تا
محکم کنند رشته‌ی پیوند با علی
«لبیک یا ابالحسن» امروز مومنین
– سر می‌دهند نغمه‌ی «یا مرحبا» علی
این خیمه‌ی علی است که هر گوشه‌اش پر از
«بخّاً بخّا علی» شد و «یا حبّذا علی»
ورد زبان خلق به روز غدیر خم
«یا مصطفی محمّد و یا مرتضی علی»
مردم خوشا به حال شما چون برایتان
هم رهنما علی شد و هم رهگشا علی
مردم خوشا به حال شما چون نشسته است
بر مسند شفاعت روز جزا علی
مردم خوشا به حال شما چون نموده است
«سوءالقضا» به معجزه «حُسن القضا» علی
آنقدر لایق است که با خود نگفته‌اند
-حتّی معاندانش- آخر چرا علی؟
آنقدر لایق است که بر خیل مومنین
حجّت تمام کرده بر این مدّعا علی
انس و ملک؟ چه گویم کو سایه‌ی هُما
بر «ماسوی» شد و نشد از ما سوا علی
تا باده‌ی «الست» گرفتند پیش روش
نوشید با پیاله‌ی «قالو بلی» علی
«روحی لک الفدا» به لبش «لیله المبیت»
با جان خود رقم زده آن ماجرا علی
بی نقطه و الف چه حکیمانه خطبه ای
سر داده فی البداهه به صوت رسا علی
تا «پاره‌ی تنش» به علی داد مصطفی
گفت آشکار : جان تو و جان ما علی
تفسیر ناب «انفسنا» در «مُباهله»!
تعبیر گشته تعبیه در «انّما» علی!
ای آیه آیه سوره‌ی قرآن به نام تو
«یوسف» علی «خلیل» علی «انبیا» علی
ای مستی شراب «اولو الامر» الی الابد
سُکر نهفته در قدح «هل اتی» علی!
ای وارث خلافت آدم به روی خاک!
ای «کشتی نجات» و «چراغ هدی» علی!
نام تو شهر شهر جهان را گرفته است
ای شهره و شهیر در این روزها علی!
در «کاظمین و شام» علی در «نجف» علی
در «کوفه و مدینه» و در «سامرا» علی
رودی ز خون شده است و به راه اوفتاده است
تا توس رفته نام تو از کربلا علی
آنجا که دیگران به کراهت دهند خُمس
از طوع داده خاتم خود بر گدا علی
آنجا که دیگران زره و خود می‌خرند
از جوشن کبیر بپوشد ردا علی
آنجا که دیگران همه با خواب رفته‌اند
با جان خویش رفته که گردد فدا علی
آنجا که دیگران همه سُنباده می‌زنند
جز با دعا نداده به تیغش جلا علی
همراه ذوالفقار دو دم دم به دم به ذکر
بر منکران احمد گفته است «لا » علی
خواندم روایتی که به روز اُحد نبی
هر ضربتی که می‌زد می‌گفت: «یا علی»
آنها پی غنیمت از خویش رفته‌اند
آنها چقدر فاصله دارند با علی
آنها کجا امیر کجا؟ با چه جراتی
خود را چنین مقایسه کردند با علی؟
شیر خداست حیدر کرّار مرتضی است
حقّ از علی رضا شد و از حق رضا علی
حقّ از علی جدا نشود چون که لحظه ای
از حق نگشته است به قرآن جدَا علی
حق تا ابد همیشه به همراه حیدر است
زیرا که از ازل همه حق بوده با علی
جز او دگر که گفته «سلونی» به جاهلان
علمش چونان خزانه‌ی بی انتها علی
هر کس چشیده باده‌ی نهج البلاغه اش
مانده علی خدا شده یا نه خدا علی
دست «یدالّهی ایش» به معراج رفته است
بر شانه‌ی رسول نهاده است پا علی
خود بوتراب و چشمه‌ی کوثر به دست او
بنگر که رفته مرتبه‌اش تا کجا علی؟
بر نور و نار غیر علی کس قسیم نیست
مولا و سرور است به هر دو سرا علی
من با غزل چگونه کنم صید این غزال
حقّ تو را قصیده نکرده ادا علی!
از فضل خود ببند در این بیت پای من
از لطف خود بگیر دو دست مرا علی
ذکرت مُدام تا به قیامت عبادت است
نامت علی الدّوام چو دارالشّفا علی!
ای دل به جز علی ندهی دل به هیچ کس
حالا که گشته است به دردت دوا علی
با جمله کائنات دلا یکصدا بگو
«صلّ علی محمّد و صلّ علی علی»
سلام و مرهبا . بسیار عالی . هر چه در مدح مولا گفته و سروده شود عالیست احتیاج به کارشناسی نیست . باتشکر از شما . نوکر علی : حسین شمس