بشارت قرآن کريم بر نابودي اسرائيل (بررسی شبهات تفسیر آقای فتلاوی)_ توضیحاتی از خادم الامام(عجل الله)

0
israil.jpg

ايشان خروج سفياني را بعد از پيروزي اول پرچم هاي سياه بر اسرائيل دانسته اند در حاليکه طبق روايات رهبري پرچم هاي سياه بر عهده ي سيد خراساني است و خروج سفياني و خراساني در يک سال و يک ماه و يک روز واقع خواهد شد.

 

 

بشارت قرآن کريم بر نابودي اسرائيل (بررسی شبهات تفسیر آقای فتلاوی)

 

در مورد تفسير ارزشمند آقاي فتلاوي دو شبهه برايم مطرح شد که تا جايي که در توانم بود به آنها پاسخ دادم و در ادامه شبهات و پاسخ ها و احتمالات را بررسي خواهیم کرد. اما آنچه پيش از بررسي اين موارد ضروري به نظر مي رسد، توجه به اين نکته است که روند حوادث مطرح شده بر مبناي برداشت ما از روايات بوده و تنها در حد احتمالات مطرح مي شوند. به همين جهت ممکن است حوادث در آينده به گونه اي ديگر رقم بخورد؛ يعني حالتي اتفاق بيفتد که ما به خاطر علم اندک و ديد محدود خود امکان طرح آن را نداشته ايم. مطمئنا اين حالت صدق روايات صحيح را تاييد کرده و برداشت ما را باطل مي نمايد.
حتي در صورت تطبيق روند کلي حوادث آينده بر اين احتمالات، ممکن است در جزئيات حوادث تناقضاتي مشاهده شود.
لذا از مخاطبان فهيم و گرامي تقاضا دارم تحليل هاي ارائه شده بر روند حوادث را قطعي نپنداشته و آنها را تنها به عنوان احتمالات در نظر داشته باشند چرا که علم حوادث آينده تنها منحصر به خداوند تبارک و تعالي و بندگان برگزيده اش است.

طرح شبهات و پاسخ به آنها

 

شبهه اول) ايشان خروج سفياني را بعد از پيروزي اول پرچم هاي سياه بر اسرائيل دانسته اند در حاليکه طبق روايات رهبري پرچم هاي سياه بر عهده ي سيد خراساني است و خروج سفياني و خراساني در يک سال و يک ماه و يک روز واقع خواهد شد.

از امام باقر (ع) نقل شده که فرمود:

 

خروج سفياني، يماني و خراساني در سال، ماه و روز واحد خواهد بود، نظم و ترتيب آنها همچون دانه هاي تسبيح پي در پي است…

بحار:52/232

 

در جهت پاسخ به اين شبهه و همچنين ارائه ي طرحي منسجم از وقايع منطقه که مبتني بر تفسير و تطبيق آيات توسط آقاي فتلاوي باشد، خلاصه اي از روند حوادث را بازخواني مي کنيم.

 

پس از اينکه فساد اول بني اسرائيل واقع مي شود، سفياني و خراساني در يک روز خروج مي کنند و پرچم هاي سياه خراساني وارد فلسطين شده و بيت المقدس را فتح مي کنند. در اينجا سوالي مطرح مي شود و آن اينکه چرا سفياني در برابر صاحبان پرچم هاي سياه مقاومت نکرده و اجازه فتح فلسطين را مي دهد؟ پاسخ را مي توان از روايت زير استخراج کرد:

سه نفر در شام پيدا مي شوند که هر کدام خواستار حکومتند: مردي ابقع (سياه و سفيد) و مردي اصهب (سرخ و سفيد) و مردي از خانواده ابوسفيان و… کار به حکومت سفياني مي رسد.

الفتن ابن حماد 198/805

سفياني همزمان با خراساني خروج کرده است اما در هنگام فتح اول قدس به دست صاحبان پرچم هاي سياه، وي درگير شورش هاي شام و سرگرم سرکوب نيروهاي ابقع و اصهب است. پس از اينکه سفياني قدرت را به دست گرفت و به حکومت رسيد آنگاه:

سفياني… با اولين چيزي که مي جنگد پرچم هاي سياه است… دو بار اين گروه را شکست مي دهد.

الفتن ابن حماد 189/775

سفياني به فلسطين لشکرکشي کرده و اولين شکست پرچم هاي سياه را به آنها تحميل مي کند:

مردم شام با سفياني بيعت مي کنند و او با اهل مشرق مي جنگد و آنها را از فلسطين منهزم مي کند.

الفتن ابن حماد 201/819

اهل مشرق يا همان صاحبان پرچم هاي سياه بعد از اين شکست به منطقه اي از شام که ظاهرا جنوب سوريه و اطراف دمشق است عقب نشيني مي کنند، اما:

پادشاه مغرب و بني مروان و قضاعه، در مرکز شام، عليه پرچم هاي سياه جمع مي شوند.

الفتن ابن حماد 180/731

اهالي مغرب عربي که شايد هم پيمان با سفياني و يهود و غرب اند منطقه اي را که نيروهاي ايراني به آن عقب نشيني کرده اند را ناامن کرده و انها را تحت محاصره و فشار قرار مي دهند:

آنگاه که پرچم هاي سياه از مشرق و پرچم هاي زرد از مغرب، به حرکت درآيند و در مرکز شام؛ يعني دمشق، مقابل هم قرار گيرند، مصيبت آنجاست! بلا آنجاست!

الفتن ابن حماد 184/750

ميان اهل مغرب و اهل مشرق، بر روي پل فسطاط، هفت روز نبرد خواهد بود تا به عريش مي رسند و اهل مشرق محاصره و تحت فشار قرار مي گيرند و به اردن عقب نشيني مي کنند، سپس سفياني به آنها حمله مي کند.

الفتن ابن حماد 186/761

ميان اين روايت و روايت پيشين تناقضي به چشم مي خورد و آن اينکه فسطاط امروز جزئي از شهر قاهره مصر شده و عريش در شمال صحراي سينا قرار دارد. بنابراين طبق اين روايت  محل مبارزه ميان اهل مشرق و مغرب عربي در کشور مصر قرار مي گيرد اما روايت اول تقابل نيروهاي مشرق و مغرب را در دمشق بيان کرده است. ضمن اينکه در روايات ديگر اشاره اي به لشکرکشي نيروهاي خراساني به مصر نشده است.
اما نکته ي قابل توجه در روايت دوم عقب نشيني اهل مشرق به اردن و سپس حمله ي سفياني به آنهاست.

به اين ترتيب مي توان گفت صاحبان پرچم هاي سياه پس از آنکه در شام نيز تحت فشار نيروهاي مغربي قرار مي گيرند براي بار دوم و اينبار به اردن عقب نشيني مي کنند و در آنجاست که سفياني مجددا به آنها حمله کرده و شکست دوم را به اهل مشرق تحميل مي کند و احتمالا با اين شکست نيروهاي خراساني با هدف تجديد قوا به ايران عقب نشيني مي کنند و تا زمان تصرف عراق به دست نيروهاي سفياني در ايران مي مانند.

در اين زمان است که کشورگشايي سفياني آغاز شده و پس از پيروزي در نبرد بزرگ قرقيسيا نيروهايش عراق را تصرف کرده و جنايت ها مي کنند. و اينجاست که پرچم هاي سياه با نيروهاي سفياني مبارزه کرده و براي اولين بار طعم شکست را به آنها مي چشانند و پس از اين پيروزي مردم مهدي (ع) را آرزو مي کنند. و همينجاست که امام مهدي (ع) پس از سر و سامان دادن به اوضاع حجاز وارد عراق شده و رهبري نيروهاي خراساني را به دست مي گيرد.
سپس لشکريان اسلام که غالب آنها ايراني اند به رهبري امام مهدي (ع) شام را فتح کرده و در فلسطين افساد دوم اسرائيل را که شايد فتنه ي سفياني هم بخشي از آن بوده باشد را با نبردي بزرگ که نابودگر اسرائيل، سفياني و درهم شکننده ي شوکت غرب است پاسخ مي گويند.

شبهه دوم) اما شبهه ي ديگري که در مورد اين تفسير مطرح مي شود استفاده از روايت زير و تطبيق آن بر حاميان اسرائيل يا همان غربي ها است:

در فلسطين دو واقعه براي روم وجود دارد: يکي را قطاف (چيدن) مي نامند و ديگري را حصاد (درو کردن).

الفتن ابن حماد   317/1204

اما توضيح؛ طبق رواياتي که در کتاب عصر ظهور شيخ علي کوراني مطرح شده است پس از فتح نهايي قدس به دست امام مهدي (ع)، پيمان صلحي ميان ايشان و روميان منعقد مي شود که پس از مدت کوتاهي، روميان پيمان شکني کرده و با لشکري در حدود يک ميليون نفر به سرحدات مسلمين حمله کرده و نيروهاي خود را از سواحل عريش مصر تا انطاکيه در ترکيه پياده مي کنند. طبق نظر آقاي کوراني هدف از اين لشکرکشي بازگرداندن مجدد فلسطين به يهوديان و بازپس گيري قدس است و بر اساس روايات، اين نبرد از نبرد آزادي قدس نيز بزرگ تر خواهدبود.
عاقبت اين نبرد پيروزي سپاهيان اسلام و زمينه سازی فتح غرب و جهاني شدن حکومت امام مهدي (ع) است.

 

بعد از اين توضيح مختصر به مساله شبهه بازمي گرديم. در روايت مذکور اشاره به دو واقعه براي روم در فلسطين شده است که اگر اين دو واقعه را بر دو نبرد با افساد بني اسرائيل منطبق بدانيم مي بايست واقعه سومي هم براي اين نبرد سوم ذکر مي شد، چرا که اين نبرد از هر دو نبرد قبلي عظيم تر و سرنوشت سازتر است. در حاليکه مي بينيم اينگونه نيست و اشاره اي به نبرد سوم نشده است.
به اين ترتيب و براي پاسخ به اين اشکال سه حالت مفروض است:

حالت اول) حديث مذکور رخ دادن اين وقايع را در فلسطين منحصر کرده، در حاليکه همانگونه که گفتيم نبرد عظيم سوم در گستره اي از مصر تا ترکيه واقع خواهد شد و هر چند هدف از آن بازپس گيري فلسطين باشد اما عرصه ي نبرد در اين کشور منحصر نخواهد شد. پس انطباق اين حديث بر دو نبرد اول قدس صحيح است و چون نبرد سوم در فلسطين منحصر نمي شده پس نيازي هم به ذکر آن در حديث نبوده است.

حالت دوم) طبق روايت، واقعه ي قطاف (چيدن) و نبرد در برابر افساد اول بني اسرائيل را بايد بر فتح قدس به دست امام مهدي منطبق دانست و واقعه ي حصاد (درو) و نبرد در برابر افساد دوم را بر نبرد عظيم امام (ع) با روم انطباق داد.

بنا بر اين حالت، هيچ نبردي ميان اسرائيل و پرچم هاي سياه در زمان قبل از قيام امام مهدي (ع) صورت نخواهد گرفت.
ممکن است با مراجعه به بعضي روايات این نظر را مردود دانست. مانند اين روايت:

پرچم سياهي از بني العباس بلند مي شود، سپس از خراسان پرچم هاي سياه ديگري برافراشته مي گردد که پيشاپيش آنها مردي به نام شعيب بن صالح است تا آنکه در بيت المقدس فرود مي آيند و زمينه را براي حکومت مهدي (ع) فراهم مي سازند، آنگاه سيصد نفر از شام به ياري او مي شتابند.

الحاوي للفتاوي 2/67؛ الفتاوي الحديثيه 42 و البرهان باب 7/17

اما مي توان اين روايات را نيز به نبرد دوم منطبق دانست و در مواجهه؛ عبارت “زمينه سازي براي حکومت امام مهدي (ع)” اين زمينه سازي را مربوط به حکومت امام دانست نه زمينه سازي براي ظهور. چرا که در آن زمان ظهور امام صورت گرفته است و سپاهي که به فرماندهي شعيب بن صالح و مسلما به رهبري امام مهدي (ع) وارد بيت المقدس مي شود زمينه را براي حکومت امام (ع) فراهم مي سازد. در اينجا بايد به تفاوت ميان “ظهور امام” و “حکومت امام” توجه کرد.

اشکال ديگري که بر اين حالت مي توان گرفت آن است که در نبرد قدس موجوديت اسرائيل نابود شده است و انطباق افساد دوم بني اسرائيل بر پيمان شکني و لشکرکشي عظيم رومياني که اسرائيلي و يهودي نيستند، صحيح نيست.
در پاسخ بايد گفت؛ درست است که کشور جعلي اسرائيل نابود شده و اشغالگري يهود پايان يافته اما ممکن است موجوديتي به نام صهيونيسم همچنان باقي باشد و چه بسا پيمان شکني و لشکرکشي روميان به تحريک همين اقليت صهيونيست صورت پذيرد که در اين صورت انطباق فساد دوم بني اسرائيل بر اين واقعه بي اشکال خواهد بود.

حالت سوم) اما حالت سومي هم در پاسخ به شبهه ي دوم مفروض است که از دو مورد قبل منطقي تر به نظر مي رسد. در اين حالت تطبيق آيات سوره ي اسرا بر نبرد اول و دوم قدس طبق تفسير آقاي فتلاوي صحيح است اما تطبيق روايت مذکور بر بني اسرائيل يا به عبارت دقيق تر تطبيق روميان ذکر شده در روايت بر يهود و بني اسرائيل صحيح نمي باشد و بايد گفت روايت مربوط به قطاف و حصاد روميان در فلسطين کاملا مستقل از آيات مربوط به افساد بني اسرائيل است.

 

اما در مورد تطبيق اين روايت مي توان گفت قطاف (چيدن) مربوط به کشتار روميان در نبرد فتح قدس به رهبري امام مهدي (ع) است. اين نبرد طبق آيات سوره اسرا مجازات سنگين و آخر براي يهود و بني اسرائيل به شمار مي رود که موجوديت اجتماعي آنها را تقريبا از بين مي برد اما چون نيروهاي رومي (اروپايي و آمريکايي) کمتري نسبت به نبرد حصاد (درو) در منطقه حضور دارند، کشتار رومي ها قطاف (چيدن) يا ملحمه صغري (کشتار کوچک) نام گرفته است.
و برعکس؛ بعد از ناديده گرفتن پيمان صلح توسط روميان و حمله ي يک ميليون نفريشان به سرزمين اسلام، به خاطر فزوني چشمگير نيروهاي رومي نسبت به نبرد قطاف (چيدن)، کشتار آنها در اين نبرد دوم حصاد (درو) يا ملحمه کبري (کشتار بزرگ) نام گرفته است.

به اين ترتيب نتيجه مي گيريم در نبرد اول پرچم هاي سياه با بني اسرائيل جهت مجازات افساد اول، نيروهاي رومي در فلسطين حضور ندارند يا در صورت حضور، تعداد قابل توجهي نيستند که بتوانند بر نبردهاي منطقه تاثيرگذار باشند و به همين دليل ايرانيان در نبرد اول قدس بدون هيچ مانعي و به راحتي بيت المقدس را آزاد مي سازند و بعد از اين آزادسازي است که غرب احساس خطر کرده و نيروهاي بيشتري به منطقه مي فرستد که در رمله فلسطين مستقر مي شوند:

مژده پيروزي را از سمت دمشق مي شنويد… و شورشيان روم پيش مي آيند و در رمله مستقر مي شوند، پس اولين جايي که از غرب (غرب بلاد اسلامي) خراب مي شود، سرزمين شام است.

الاختصاص 255؛ غيبت شيخ طوسي 269، بحارالانوار 52/212/62؛ غيبت نعماني 279/67؛ تفسير البرهان 2/21/688 و عقدالدرر 87

قابل ذکر است که آقاي فتلاوي نيز پس از ذکر اين حديث به همين نتيجه رسيده که نيروهاي غرب بعد از نبرد اول ايراني ها وارد فلسطين مي شوند.
و در زمان افساد دوم است که غربي ها در منطقه حضور پررنگ تري يافته و بر بيت المقدس و صحراي اردن مسلط مي شوند و سپس در زمان فتح دوم قدس به رهبري امام مهدي (ع) ملحمه ي صغري (کشتار کوچک) يا همان واقعه قطاف (چيدن) براي آنها اتفاق خواهد افتاد:

روميان در ملحمه صغري بر صحراي اردن و بيت المقدس مسلط مي شوند.

الفتن ابن حماد 345/1296

 

ملحمه کبری (کشتار بزرگ) یا همان واقعه حصاد (درو) نیز پس از پیمان شکنی رومیان و لشکرکشی آنها محقق خواهد شد.

 

همانطور که در ابتداي بحث گفتيم تمام موارد و احتمالاتي که ارائه و در مورد آنها بحث شد، حوادثي است مربوط به آينده و در حيطه ي علم ذات مقدس حق تعالي و اولياي خاصش. به همين خاطر ممکن است چينش و آرايش حوادث چيزي غير از احتمالات مطرح شده باشد.
اما آنچه مسلم است اينکه تاويل آيات 8-4 سوره اسرا مربوط به گذشته نيست. براي اثبات اين ادعا بار ديگر مفاهيم پنجگانه ي حاکم بر آيات مربوط به افساد بني اسرائيل را که آقاي فتلاوي استخراج کرده، به طور خلاصه يادآوري مي کنيم:

مفهوم اول) برجسته سازي اين دو فساد، تاکيدي است بر اينکه اين دو بزرگترين و مهم ترين فسادهاي يهود در تاريخ است.
مفهوم دوم) عقوبت فساد دوم به عنوان آخرين مجازات يهود که نابودگر موجوديت اجتماعي آنهاست مطرح شده که به يقين تا امروز تحقق نيافته است وگرنه روزگار ما شاهد موجوديت قدرتمند و تبهکار اسرائيل نبود.
مفهوم سوم) نبردهاي عقوبت بني اسرائيل در هر دو مرحله داخل سرزمين مقدس يعني فلسطين خواهد بود.
مفهوم چهارم) نبردهاي اشاره شده در آيات در زماني کوتاه، از ناحيه ي يک رهبري و يک ارتش و در يک نسل، در هر دو اردوگاه، مديريت مي شود.
مفهوم پنجم) قرآن یهود را عامل گسترش فساد در زمین می داند و بر طبق روایات تنها کسی که زمین را همانگونه که از فساد و ستم پر شده، از عدل و انصاف پر خواهد کرد، امام مهدی (ع) خواهد بود.

با تطبيق اين مفاهيم بر تاريخ بني اسرائيل مشاهده مي کنيم که در هيچ دوره اي از تاريخ آنها تا به امروز، فساد و نبردهايي با اين ويژگي هاي پنجگانه واقع نشده است.
بنابراين؛ آيات مبارک اشاره به آينده ي روشني دارد که هنوز حادث نشده اما انشاءالله نسل کنوني ما شاهد تحقق اين پيشگويي مبارک که معجزه اي ديگر از جانب خداوند تعالي و پيامبر اعظم (ص) و سندي ديگر بر حقانيت قرآن کريم و اسلام عزيز است، خواهد بود.دليل ما بر اين مدعا بشارت هايي است از جانب ولي امر مسلمين جهان؛ حضرت امام سيد علي حسيني خامنه اي و شاگرد بر حقش؛ دبيرکل جنبش مقاومت حزب الله لبنان، سيد حسن نصرالله.

امروز همه‏ى دنياى اسلام بايد قضيه‏ى فلسطين را قضيه‏ى خود بداند؛ اين، كليد رمزآلودى است كه درهاى فرج را به روى امت اسلامى مى‏گشايد.

حضرت امام خامنه اي؛ سومين كنفرانس بين‏المللى قدس و حمايت از حقوق مردم فلسطين، 25 فروردين 1385

مسلماً دنياى اسلام آن روز را خواهد ديد و اميدواريم همين نسل كنونىِ مردم فلسطين ببينند آن روزى را كه فلسطين در اختيار مردم فلسطين، ملت فلسطين و صاحبان خانه قرار گرفته است و آنها بتوانند آنجا به اراده‏ى خودشان و آنچنانى كه شايسته‏ى آنهاست، زندگى كنند.

حضرت امام خامنه اي؛ خطبه‏هاى نماز عيد سعيد فطر، 10 مهرماه 1387

ما در لبنان و فلسطين و جهان عرب و اسلام معتقديم که به قدس و مسجدالاقصي بيش از هر زمان ديگري نزديک هستيم. نسل کنوني است که بازگشت امت اسلام به قدس عزيز را بدون حضور صهيونيست‌ها مشاهده خواهد کرد.

سيد حسن نصرالله؛ سخنراني به مناسبت روز جهاني قدس، 5 مهرماه 1387

ان‌شاءاللَّه آن روزى را كه قدس شريف… به دست مسلمانها بيفتد، شايد خيلى از شماها آن را ببينيد؛ ما باشيم يا نباشيم؛ به هر حال اين را يك روزى مردم فلسطين و مردم دنيا مشاهده خواهند كرد.

حضرت امام خامنه اي؛ ديدار شرکت کنندگان در افتتاحيه ي همايش غزه، 8 اسفندماه 1388

صبح حکومت عدالت، مهرباني و اسلام عزيز نزديک است چرا که «اِنَّهُم يَرَونَهُ بَعيدا وَ نَراهُ قَريبا». (آنها (دشمنان)، آن را (ظهور را) دور مي پندارند ولي ما آن را نزديک مي دانيم.)
از خداي بزرگ مسئلت داريم که توفيق حضور در آن صبح صادق را به ما عنايت فرموده و ما را از ياران و همراهان بقية الله في الارض؛ ولي الله اعظم؛ حضرت صاحب العصر و الزمان؛ امام حجة بن الحسن العسکري (صلواة الله عليه و علي آبائه الطاهرين) قرار داده و فيض شهادت در راه و نهضت مقدس اين امام بزگوار را به ما ارزاني فرمايد. انشاءالله.

 

منبع: http://sobheqarib.40sotoon.net

 

———————————————————————————————————

توضیحاتی از خادم الامام(عج):

مجموعه مقالات فوق که خدمت شما ارائه شد همه محتویات ان لزوما مورد تایید ما نیست و به نظر میرسد که نویسنده ان جناب آقای فتلاوی به دلیل تاکید بر استفاده از همه روایات مربوط به آخرالزمان دچار تناقض در متن نوشتار می باشند. از انجا که بسیاری از کتابهای حاوی روایات آخرالزمانی (ملاحم و الفتن)- ( ابن حماد) و کتبی از این دست دارای روایات متناقض و بعضا از نظر سند ضعیف می باشند، این امر لزوما جداسازی روایات غیر متناقض و قوی را از روایات ضعیف و عدم اعتماد به روایات ضعیف را پیش از پیش برجسته می نماید.

انشاالله به زودی مقاله ایی در رابطه با تحرکات ایرانیان در آخرالزمان خدمت خوانندگان محترم ارائه خواهد شد که در این مقاله تحرکات ایرانیان به صورت جمع بندی شده به سمع و نظر شما خوانندگان محترم خواهد رسید.

در هر حال وبسایت وعده صادق تلاش می کند تا نظریه های مختلف را پیرامون وقایع آخرالزمان انعکاس دهد، حتی اگر برخی از این مقالات به صورت 100% مورد تایید اعضای وبسایت  قرار نگیرد باز هم به منظور ارائه اطلاعات جامعتر به خوانندگان محترم تلاش میگردد مقالات این چنینی به سمع و نظر خوانندگان عزیز برسد و حتی الامکان از  تکسو نگری در این رابطه خوداری گردد با این اوصاف دفاع از هر مقاله ایی بر عهده موئلف آن بوده و وبسایت وعده صادق در این رابطه نقشی نخواهد داشت.

با تشکر خادم الامام(عج)

Loading

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here
Captcha verification failed!
CAPTCHA user score failed. Please contact us!