با سلام من در سفری که به مدینه و مکه داشتم در انجا کتای به من دادند که نوشته بودند امام صادق نوه ابوبکر است و خود امام هم گفته که من دو بار از ابوبکر متولد شدم یعنی دو جد من ابوبکر است
1 اگر درست است چرا امامان با نتایج این خلفا ازدواج میکردند
2میگفتند عکس گرفتن حرام است و در کتابهای ما هم هست
پاسخ اجمالی و کوتاه :
بنابر قولی(که محل اختلاف است)امام (ع) از ناحیه مادر نوه خلیفه اول است؛ اما ادعای ” من دو بار از ابوبکر متولد شدم” در کتب روایی معتبر ما نقل نشده است. ازدواج با نتایج آنها هم نه شرعا و نه عقلاً حرام نیست چراکه براساس قاعده قرآنی ” ولاتزر وازرة وزر اخری”، هرکس پاسخگوی عمل خود است؛ اگر نیاکان کسی خلافی کرده باشد نوادگان آنها چه گناهی کرده اند؟!در خصوص عکس هم باید گفت از نظر شیعه هیچ حرمت شرعی ندارد.
پاسخ قسمت اول سوال :
1-آنچه وهابیون می گویند جمله “ولدنی ابوبکر مرتین” است که مدعی اند درکتاب کافی شیعیان آمده است، درحالیکه چنین چیزی صحت ندارد و شما می توانید براحتی آن را چک کنید.
2-آنچه مرحوم کلینی صاحب کتاب کافی گفته است این است که “مادر امام صادق(ع) “ام فروه ” دختر” قاسم بن محمد است” و مادر ام فروه ” اسماء ” دختر “عبدالرحمان بن ابی بکر” است . بدون اینکه گفته باشد ” من ازدو طریق نواده ابوبکر هستم”.
3- مطلب مورد ادعای وهابیت، در کتاب عمدة الطالب (تالیف ابن عنبه) و نیزدر کتاب کشف الغمه(تالیف اربلی) به نقل از کتاب عبدالعزیز الاخضر الجنابذی (ازعلمای اهل سنت) بدون سند روایت ذکر شده است (.آنچه دربحارالانوار آمده نیزبه نقل از کشف الغمه می باشد.)
لذا با توجه به موارد فوق باید گفت :
اولاً ناقل حدیث فردی سنی است و گفتار او درمقام احتجاج (ومناظره)،برای یک فرد شیعه حجت نیست .
ثانیاَ ؛ به فرض حجت بودن ، روایت کاملاً بی سند و در اصطلاح، حدیث مرسل است و حدیث مرسل و فاقد سند، فاقد حجیت و غیرقابل احتجاج است. درحالیکه با یک حدیث بی سند نمی توان بر یک اصل عقیدتی استدلال کرد!(باتوجه به اینکه مسئله فوق یک مسئله عقیدتی است)
پاسخ قسمت دوم:
ایجاد رابطه خویشاوندی به هیچ وجه دلیل بر “وحدت عقاید” نیست. به عبارتی کسی که شبهه را برای شما طرح کرده نوعی نگاه و تفکرقبیله ای داشته است ،چراکه تصورش این بوده که ازدواج صحابه با اهل بیت(ع) یا ازدواج نوادگان اهل بیت(ع) با نوادگان صحابه ، بالضرورة نشانه کمال الفت و دوستی میان آنها و نشانه وحدت عقاید و تایید یکدیگر، بوده است، چنانکه درمیان قبایل عرب، ازدواج نشانه الفت و صمیمیت و نزدیکی میان دو قبیله بوده است.!
درحالی که مساله اختلاف میان اهل بیت (ع) و برخی صحابه (ونه همه آنها)، نه اختلاف قبیله ای که اختلاف عقیدتی و به یک معنی رفتاری بوده است؛ روشن است که چنین اختلافی ، با ازدواج چند نفر از نوه ها و نبیره ها ازمیان نمی رود.
به عبارت دیگر اگراختلاف خاندان رسالت با گروههای دیگر اختلاف سیاسی یا مالی بود، می گفتیم دختر دادن و دختر گرفتن نشانه آن است که مواضع هردو گروه به هم نزدیک شده ودست الفت به یکدیگر داده اند.اختلاف آنان (گذشته از مسائل عقیدتی دیگر)، برسر یک مسئله اساسی، آن هم ،رهبری ِ جامعه پس از رحلت حضرت رسول (ص) بوده است. این اختلاف اساسی هرگز با چند ازدواج موردی از میان نمی رود؛ چنانکه تاکنون ازمیان نرفته است. پس بنابراین ازدواج دو سه نفر از فرزندان حسین بن علی (ع) یا حسن بن علی (ع) با چند تن از نواده های خلفا یا صحابه دیگر، دلیل بر این نیست که آنها در همه مسائل عقیدتی ، فقهی و سیاسی با هم اشتراک نظر داشته اند.
بطورمثال ؛هم اکنون در عراق ازدواج درمیان خانواده های سنی و شیعی فراوان است ،حتی برخی مناطق سنی نشین کشورمان، ولی هرگز این دلیل برآن نیست که خانواده هریک از زوجین، پذیرای عقیده دیگری شده است .یا مثلاً خلیفه سوم طبق نقل علمای اهل سنت همسری مسیحی به نام نائله داشته است آیا این دلیل بر این است که عثمان مسیحی شده یا به اعتقادات مسیحیت گرایش داشته یا درمسائل فکری و عقیدتی مسیحی شده است؟! (البدایة و النهایة، ج7،ص153)
گذشته ازهمه اینها ازدواج بریک اصل قرآنی استوار بوده و آن این که ” ولاتزر وازرة وزر اخری”(انعام 164)، اگر نیاکان زوج یا زوجه نسبت به خاندان رسالت بی مهری کرده و بر دخت گرامی پیامبر اسلام(ع) ستم روا داشته اند، دلیل نمی شود که نوه و نبیره های آنان در این جرم شریک باشند؛ زیرا هرکسی مسئول اعمال خود است.
البته دلایل دیگری هم علما ذکر کرده اند؛ مثلاً اهل بین (ع) برای کاهش فشارها وخفقان ناشی از حکام بنی امیه و بنی عباس، علاوه برنامگذاری فرزندان خود به نام خلفا، برخی ازدواجهایشان نیزبرهمین اساس بوده است ؛ به نحوی که امروزه همه میدانند امام رضا(ع)،علیرغم میل خود و بالاجبار،بادختر مامون ازدواج کرده بود.
