توطئه گران بين المللي 21 : آريل شارون در هتل تريانون

0
bilderberg201.jpg

در سال 2004 كه نشست بيلدربرگ در گراند هتل دس ايلس بوروميس27 در نزديك شهر استرزا در ايتاليا برگزار شد، برخي از قدرتمندترين نخبگان جهان توجه خود را به ماليات ها در آمريكا، كمك هاي خارجي اين كشور، اشغال عراق كه به طور فزاينده اي به خشونت مي گراييد و نقش سازمان ملل در تمام مناقشه ها در آينده معطوف كردند.

 


 

قسمت قبلی

تدابير امنيتي بيلدربرگ را به دام مي اندازد
تدابير امنيتي در بيلدربرگ به قدري شديد بود كه منابع آگاه زودتر از حد معمول به زبان آمدند- در اولين روز انتشار آمريكن فري پرس، در فرانسه دوشنبه 12 مه به هتل نووتل رفتم كه فاصله اندكي از هتل تريانون پالاس داشت و قرار بود بيلدربرگ، از بعدازظهر چهارشنبه، در آن مستقر شود. مستقيم به هتل تريانون رفتم، گشتي زدم و در كافه نشستم تا قهوه بخورم.
همان طور كه در خلال 20 سال در جست وجوي بيلدربرگ رفتار كرده ام، سرصحبت را باز كردم و خيلي عادي گفتم احتمالاً رويداد مهمي رخ مي دهد، چون نتوانسته ام براي كل هفته جا رزرو كنم.
روز اول همواره عمليات آماده سازي انجام مي شود، يعني كاركنان را تشويق مي كنم درباره وقايع حيرت انگيزي كه رخ مي دهد، صحبت كنند. هتل تريانون قبلاً هم براي رخدادهاي بزرگ گرفته شده بود. اما هرگز با نگهبان هاي مسلح محصور نشده بود. هرگز هم به كاركنان آن گفته نشده بود چيزي را نبينند يا نشنوند، چون اخراج مي شوند و در فهرست سياه قرار مي گيرند و هرگز در چشمان هيچ يك از شركت كنندگان خيره نشوند يا با آنها صحبت نكنند مگر اينكه مخاطب قرار بگيرند.
اما روز بعد كاركنان مي دانستند واقعه شومي در شرف وقوع بود. تعدادي به مرخصي فرستاده شده بودند. به كاركنان باسابقه تر بارديگر درباره پنهان كاري هشدار داده مي شد.
روز دوم و سوم، افراد شجاعي پا پيش گذاشتند و چشم و گوش من شدند. فرزدستي آنها باعث شد به اسنادي هم دست يابند. آنها با من در نقاطي ملاقات مي كردند كه از پيش تعيين كرده بوديم.
اما براي اولين بار، آنها روز اول پا پيش گذاشتند- به دليل تدابير امنيتي سلطه جويانه بيلدربرگ.
گفته بودم اتفاق مهمي رخ مي دهد، چون سعي كرده بودم براي كل هفته از پيش جا بگيرم، اما بايد روز چهارشنبه 14 مه هتل را ترك كنم، زيرا هتل تريانون براي نشستي خصوصي رزرو شده بود.
كارمند هتل با تعجب سرتكان مي داد. تعجب آور نبود؛ اين موضوع در ديرترين زمان ممكن و فقط به كساني اطلاع داده شده بود كه بايد مي دانستند، تا امكان درز اطلاعات كاهش يابد.
كارمند هتل تلفن را برداشت تا بپرسد. بعد درحالي كه گيج شده بود، گوشي را گذاشت. ظرف چند ثانيه- نه دقيقه- مأموران امنيتي در دو طرف من قرار گرفتند كه به درشتي حرف مي زدند. يك نفر از آنها سراپايم را ورانداز كرد. مأمور امنيتي بيلدربرگ طي سال ها عكس هاي بي شماري از من در پرونده ام جمع كرده بود.
كارمند هتل از روي وظيفه شناسي مرا ناديده گرفت. اما دو نفر ديگر جلو آمدند تا بگويند آنها در اطلاع رساني به من همكاري مي كنند.
منبع آگاه اصلي گفت: «مي توانند يكي از ما را اخراج كنند، اما اخراج هر سه نفر ما باعث دردسرشان مي شود.»
مأموران امنيتي اين نكته را درنظر نگرفته بودند كه كاركنان هتل در اين كشور اتحاديه هاي كارگري نيرومند و مثلا مرخصي با حقوق دارند. در بيشتر كشورها از جمله ايالات متحده، كارگران ازاين مزايا برخوردار نيستند- تعطيلي يا بيمه درمان يا ساير مزايا را ندارند. در نتيجه، كاركنان هتل تريانون عادت ندارند مانند حيوانات با آنها صحبت كنند.
قرار براين شد كه هر روز با منبع آگاه اصلي ديدار كنم. با منبع آگاه ديگر در نقطه اي ديگر ملاقات مي كردم، آنها اطلاعات مفصلي مي دادند و برخي افراد حاضر را شناسايي مي كردند.
خبرنگاران رسانه هاي زيادي از اروپا، هر روز ساعت 5 بعدازظهر، در كافه هتل نووتل با من ديدار مي كردند. تمام اطلاعات يكپارچه، مقايسه و تأييد مي شد.
نمي توانند چهره خود را پنهان كنند
خبرنگاران و عكاسان كه گاهي اوقات نوبتي كار مي كردند، هر روز در خلال نشست بيلدربرگ درسال 2003، بيرون هتل تريانون پالاس گشت مي زدند.
هرشب، در كافه هتل نووتل جمع مي شدند تا يادداشت هاي خود را مقايسه و اطلاعات را يكپارچه كنند. نسخه هايي از اولين گزارش آمريكن فري پرس كه از ورساي، در شماره 26 مه 2003نوشته شده بود، دربين روزنامه نگاران اروپايي توزيع شد.
ديگر روزنامه نگاران آمريكايي در اين نشست فقط شركت كنندگان بيلدربرگ بودند.
صدها عكس روي ميز گذاشته شده بود تا همه ببينند. بيشتر آنها قابل چاپ نبودند- مثلا چهره اي از پشت شيشه تيره ليموزين.
اما گونار بلوندال1، خبرنگار نروژي مي توانست در لب تاپ خود كيفيت عكس ها را بهتر كند تا افراد بسياري با اطمينان شناسايي شوند- اغلب به كمك دو يا سه خبرنگار.
عده اي وقتي براي تنفس هواي خنك بهاري بيرون مي آمدند، شناسايي مي شدند.
برخي با حقه شناسايي شدند- مانند تلفن زدن به هتل تريانون، كه تظاهر مي كرديم تلفني ضروري از خانه است و شركت كننده را به پاي تلفن مي كشيديم.
به اين شكل- با اطمينان معلوم شد افراد زير در نشست شركت كردند:
ملكه بئاتريكس از هلند؛ علي بابكان2، وزير اقتصاد تركيه؛ خوان كارلوس پادشاه و سوفيا ملكه اسپانيا؛ ژاك شيراك، رئيس جمهور فرانسه؛ كنت كلارك، وزير سابق خزانه داري و عضو پارلمان انگليس، اتين داوينيون3، از بانك سوسيته ژنرال 4 بلژيك، ژان لوبي دبره 5، رئيس مجلس ملي فرانسه، كمال درويش، 6 از تركيه، سوين ژرم، 7 مدير ارشد اجرايي بانك ملي نروژ؛ پاسكال لامي،8 از اتحاديه اروپا؛ اجيل مايكل باست 9، رئيس شركت هواپيمايي نورسك هايدرو اس اي اس10؛ ريچارد پرل، عضو هيئت مشاوره دفاعي پنتاگون؛ آندرس فوگ – راسموسن11، نخست وزير دانمارك؛ دومينيك دو ويلپن12، وزير خارجه فرانسه؛ اوتو شيلي 13، وزيركشور آلمان؛ ولفگانگ شولده 14، رهبر مخالفين در آلمان؛ پاوو ليپونن15، نخست وزير سابق فنلاند؛ يارمد اوليلا16، مدير ارشد اجرايي شركت نوبيد 17؛ آناليند، وزير خارجه سوئد؛ پيترسادرلند، رئيس شركت گلدمن ساكس اينترنشنال و رئيس هيئت مديره شركت بي پي آموكو18، مارتي تيلور 19، دبير بيلدربرگ.
بيلدربرگ شارون را به تغيير سخنان خود وا مي دارد
در لحظه ي نادر، در تاريخ نيم قرن نشست هاي سري براي برنامه ريزي براي جهان، بيلدربرگ فايده اي هم داشت: اين گروه به دولت اسرائيل فشار آورد كه دست كم به طور علني از سياست گسترش اسرائيل و سركوب فلسطينيان دست بردارد.
حتي در زماني كه بيلدربرگ در داخل هتل تريانون تشكيل جلسه داده بود، نخست وزير اسرائيل با تحقير نقشه راه صلح را رد مي كرد. شارون در مصاحبه با جروزالم پست و ساير رسانه هاي اسرائيل گفت اسرائيل هرگز سرزمين هاي فلسطيني را كه در نيم قرن گذشته اشغال كرد، بر نمي گرداند. شارون به اين حرف ها خنديد كه اگر سياست وي براي گسترش اشغال پايان نيابد، كمك آمريكا كاهش مي يابد يا متوقف مي شود. وي بادي به غبغب انداخت كه تمام دولت هاي آمريكا با شهرك هاي اسرائيل مخالفت كرده اند، اما كمك تمام عيار متوقف نشده است.
شركت كنندگان اروپايي بيلدربرگ كه از برخورد شارون خشمگين بودند، به شدت به شركت كنندگان آمريكايي گلايه مي كردند. اروپايي ها تماس هاي خشمگينانه اي با مقامات دولت خود و اسرائيل برقرار كردند.
يك هفته بعد در روز 26 مه، شارون حرفش را عوض كرد – دست كم به طور علني، وي به هم وطنان شگفت زده خود گفت مصمم است به توافق نامه صلح دست يابد و به اشغال كرانه باختري و نوار غزه پايان دهد.
اين اولين باري بود كه شارون كلمه اشغال را به زبان مي آورد – كه از جانب بسياري از اسرائيلي ها كه به دلايل مذهبي، مدعي تملك اين سرزمين ها هستند،مردود شناخته مي شود.
شارون در سخنراني اي خطاب به اعضاي خشمگين حزب متبوع خودليكود، كه از راديو اسرائيل پخش شد، گفت: «نگاه داشتن 5/3 ميليون نفر تحت اشغال براي ما و آنها بد است. نمي توان اين كار را تا ابد ادامه داد. آيا مي خواهيد براي هميشه در رام الله، جنين و نابلس باقي بمانيد؟»
تغيير لحن حيرت انگيز شارون در پاسخ مستقيم به فعاليت اعضاي اروپايي بيلدربرگ مشهود بود، زيرا وي از آن بيم داشت آمريكا براي مجازات اشغالگري اسرائيل، كمك هايش را كاهش دهد يا متوقف كند.
كساني كه انتظار داشتند وي راهي براي گريز از طرح «نقشه راه» بيابد كه رسماً آن را پذيرفته بود، به حرف هاي شارون با بدگماني توجه مي كردند، اما عده اي ديگر اميدوار بودند كه رهبر اسرائيل صادق باشد.
افرائيم اينبار20، مدير مركز بگين – سادات براي مطالعات راهبردي 21، در دانشگاه بار ايلان 22 در تل آويو گفت: «شارون عمل گراست. اگر شرايط ايجاب كند، وي تغيير مي كند.»
اما يوسي سريد23، عضو كنست 24 (پارلمان اسرائيل) كه بدبين تر بود، گفت: «شارون مي خواهد كه دولت آمريكا باور كند كه وي به طرح صلح پايبند است، در حالي كه هم پيمان هاي جنگ طلب وي تصور كنند وي اقدامي تاكتيكي براي آرام كردن اروپايي ها و آمريكايي ها كرده است.»
سريد در روزنامه يديعوت آهارونوت 25 نوشت: «آريل شارون دوست دارد ابهام آميز رفتار كند، زيرا در آن صورت كسي منظورش را نمي فهمد.»
استرزا26، ايتاليا
در سال 2004، بيلدربرگ مجددا خواهان آن شد كه آمريكايي ها ماليات ها را بالا ببرند و كمك خارجي را افزايش دهند، هر چند كه ايالات متحده بزرگ ترين كمك كننده و بدهكار جهان است.
در سال 2004 كه نشست بيلدربرگ در گراند هتل دس ايلس بوروميس27 در نزديك شهر استرزا در ايتاليا برگزار شد، برخي از قدرتمندترين نخبگان جهان توجه خود را به ماليات ها در آمريكا، كمك هاي خارجي اين كشور، اشغال عراق كه به طور فزاينده اي به خشونت مي گراييد و نقش سازمان ملل در تمام مناقشه ها در آينده معطوف كردند. اين نشست در روزهاي 6-3 ژوئن در اقامتگاه مجللي برگزار شد كه مشرف به درياچه ماجيوره28 بود.
پيش از اين نشست بيلدربرگ در يادداشتي معين كرده بود كه اعضاي آن عمدتا به روابط اروپا- آمريكا و در اين چارچوب، سياست آمريكا، خاورميانه، ژئوپليتيك خاورميانه، ناتو، چين، انرژي و مشكلات اقتصادي خواهند پرداخت.
در طول كنفرانس، از انگليس به دليل حمايت از تهاجم به عراق شديداً انتقاد شد. همچنين اين كشور را به علت نپذيرفتن يورو به باد انتقاد گرفتند. توني بلر، چند سال قبل، در نشست بيلدربرگ در ترن بري اسكاتلند پذيرش يورو را وعده داده بود.
اعضاي بيلدربرگ همچنين از افزايش درخواست ها در انگليس براي خروج از اتحاديه اروپا ابراز نگراني كردند.
همان طور كه انتظار مي رفت، از ايالات متحده به اين علت كه كمك هاي خارجي آن نسبت كمتري از توليد ناخالص داخلي آن را تشكيل مي دهد انتقاد شد. اين سومين نشست متوالي بود كه چندين دهه هم زباني تقريبا كامل آن تحت الشعاع دشمني بين آمريكايي ها، انگليسي ها و اروپايي ها قرار مي گرفت.
اولين نشانه تفرقه در صفوف آنها، در سال 2002 پديدار شد كه بيلدربرگي ها در شانتيلي در ايالت ويرجينيا نزديك واشنگتن تشكيل جلسه دادند. در آن زمان، اروپايي ها عصباني بودند كه ايالات متحده آماده تهاجم به عراق مي شد. دونالد رامسفلد، وزير دفاع كوشيد با وعده حمله نكردن «در سال جاري» آنها را آرام كند. در عوض، جنگ در مارس 2003 آغاز شد.
با اين حال، بيلدربرگي ها در هدف درازمدت خود براي تقويت نقشي كه سازمان ملل در تنظيم روابط جهاني ايفا مي كند، متحد بودند. به غير از اين هدف، ديگر مسائلي كه در دستور كار كنفرانس امسال بود، عبارت بودند از:
¤نخبگان انگليسي به رغم مخالفت داخلي فزاينده، موضوع عضويت انگليس را در اتحاديه اروپا به پيش ببرند.
¤منطقه تجارت آزاد قاره آمريكا بايد به اجرا درآيد و شامل كل نيمكره غربي شود، به استثناي كوبا تا زماني كه فيدل كاسترو زنده است. آنگاه اين منطقه به اتحاديه آمريكا تبديل مي شود كه مشابه اتحاديه اروپاست.
¤شكل گيري اتحاديه آسيا- اقيانوس آرام، سومين ابردولت، تا جهان براي سهولت اداره به كمك نخبگان بانك داري و شركت هاي جهان به سه منطقه بزرگ تقسيم شود. ايالات متحده و ساير نهادهاي مالي بين المللي بايد انعقاد اين پيمان هاي تجاري جهاني را تسهيل و آنها را اجرا كنند.
موضوع ديگري كه در كنفرانس امسال فراوان بحث شد، مفهوم برقراري ماليات مستقيم سازمان ملل بر مردم جهان بود. برخي بيلدربرگي ها براي تحقق آن دو پيشنهاد مطرح كردند:
ماليات بر نفت كه پس از استخراج اخذ شود و ماليات بر تراكنش هاي مالي بين المللي.
رهبران بيلدربرگ گرايش زيادي به ماليات بر نفت داشتند، زيرا هر كسي كه رانندگي مي كند، از حمل و نقل عمومي استفاده مي كند يا با هواپيما پرواز مي كند، نهايتاً اين ماليات را مي پردازد. اين ماليات افراد بيشتري را به نسبت كساني كه تراكنش هاي مالي بين المللي دارند، دربرمي گيرد.
در مورد عراق، بيلدربرگي هاي اروپايي بيشتر از اين ناراحت بودند كه ايالات متحده بدون اجازه سازمان ملل دست به تهاجم زد، تا اين حقيقت كه هزاران سرباز آمريكايي و عراقي كشته شده اند.
از رامسفلد كه نتوانست در نشست امسال شركت كند، اين خبر به گردهمايي رسيد كه ارتش آمريكا حالت دفاعي تري در عراق به خود مي گيرد و كمتر به عمليات تحريك كننده تر جست وجوي خانه به خانه و گسترده متوسل مي شود.
اما داگلاس فيس29، معاون رامسفلد در امور سياست، و ويليام لوتي30، قائم مقام معاون وي در امور خاور نزديك و جنوب آسيا، به نمايندگي از وي در استرزا حضور داشتند. ريچاردپرل، مشاور سابق پنتاگون و يكي از معماران اصلي جنگ عراق، نيز حاضر بود.
پرل، فيس و پل ولفوويتز31 از اواسط دهه 1990 طرح سياست خاورميانه اي را ريختند كه بعداً بوش، چني و رامسفلد آن را اتخاذ كردند.
بيلدربرگي هاي اروپايي همچنين به اين امر اعتراض كردند كه پنتاگون در حال بررسي كاهش شمار سربازان در آلمان بود و به سختي كوشيدند همتايان آمريكايي خود را براي مقاومت در برابر اين اقدام متقاعد كنند.
آنها استدلال مي كردند اين كار وحدت ميان آنها را تضعيف مي كند و صرف نظر از پيامدهاي نظامي، اقتصاد آلمان هر سال از ميليون ها دلاري كه سربازان آمريكايي در اين كشور خرج مي كردند، بهره مي برد.
مقاومت در انگليس در برابر يورو و عضويت در اتحاديه اروپا نگراني زيادي دربرداشت و آن را مانع تحكيم اين ابردولت دانستند.
شركت كنندگان بيلدربرگ جلسات سري خود را با خوبي و خوشي به پايان رساندند و با قايق تفريحي به جزيره زيبايي در درياچه ماجيوره رفتند. در ماه سپتامبر در اين جزيره بود كه جان الكمن32، جديدترين معاون شركت خودروسازي فيات، ازدواج خود را جشن گرفت.

منبع: کیهان

 

1-Gunnar Blondal
2-Ali Babacan
3-Etienne Dصavignon
4-Societe General
5-Jean Louis Debre
6-Kemal Dervis
7- Sevein Gjerem
8-Pascal Lamy
9-Egil Myklebust
10-Norsk Hydro SAS
11-Anders Fogh-Rasmussen
12-Dominique de Villepin
13-Otto Schilly
14-Wolfgang Schaulde
15-Paavo Lipponen
16-Jarmd Ollila
17-Nobid
18-BP Amoco
19-Marty Taylor
20-Efraim Inbar
21-The Begin-Sadat Center for Strategic Studies
22-Bar Ilan
23- Yossi Sarid
24- Knesset
25- The Yediot Ahronot
26- Stresa
27- The Grand Hotel des Iles Borromees
28- Maggiore
29- Douglas Feith
30- William Luti
31- Paul Wolfowitz
32- John Elkman

Loading

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here
Captcha verification failed!
CAPTCHA user score failed. Please contact us!