خالد عاقولی [ابو اسماعیل خیاط بن نافع بجلی ]از امام صادقعلیه السلام حدیثی نقل میکند که فرمودند:
چشمتان را به چه چیزي دوخته اید؟ و براي چه این قدر عجله میکنید؟ آیا در امنیت به سر نمیبرید؟ آیا این نیست که مردي از شما [صبح] براي رفع و رجوع حاجاتش از منزلش خارج میشود و بعد هم بدون اینکه خطري او را تهدید کند برمیگردد؟ اي کاش کسانی که پیش از شما بودند امنیتی را که شما در آن هستید، دارا بودند. ولی مردي از آنها گرفتار میشود، دستها و پاهایش قطع میگردد، و بعد بر تنه
نخلها به دار آویخته میشود و با قیچی تکه تکه میشود. تازه آن شخص این مسأله را و گناهش را از خودش میداند [کنایه از عدم امنیت پیش از ظهور حضرت در بین مردم است]. سپس حضرت این آیه را تلاوت فرمودند: ” آیا گمان کردید داخل بهشت میشوید، بیآنکه حوادثی همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟! همانان که گرفتاريها و ناراحتیها به آنها رسید، و آن چنان ناراحت شدند که پیامبر و افرادي که ایمان آورده بودند گفتند: پس یاري خدا کی خواهد آمد؟! [در این هنگام، تقاضاي یاري از او کردند، و به آنها گفته شد:] آگاه باشید، یاري خدا نزدیک است.”(سوره بقره،ایه 214)
غیبت طوسی،فصل هفتم،ح469
