حمران بن اعین میگوید:
بحضرت ابی جعفر (امام باقر) علیه السلام عرض کردم: فدایت شوم من بمدینۀ رسیدم همیانی بمیان داشتم که هزار دینار در آن بود و من با خدا عهد کردهام که آن هزار دینار را یک دینار یک دینار در خانه شما انفاق کنم یا آنکه پرسش مرا پاسخ گوئی. فرمود:اي حمران بپرس که پاسخ خواهی شنید و دینارهایت را انفاق مکن. عرض کردم: شما را بحق خویشاوندي که با رسول خدا دارید سوگند که شما صاحب این امر و قائم بامر هستید؟ فرمود: نه. عرض کردم: پدر و مادرم بفدایت پس او کیست؟ فرمود: او شخصی است سرخ و سفید چشمانش گود و فرو رفته، برجسته پیشانی و شانه پهن و بر سرش سبوسه و بر صورتش اثري است، خداوند رحمت کند موسی را.
غیبت نعمانی،باب13،ح3
