امام محمد باقر(ع) میفرمایند:
چهره او سرخ فام و چون ستاره اي درخشان است.موهایش پرپشت، دندانهاي ثنایایش براق و از هم جدا، پیشانی مبارکش باز و درخشان.ابروهایش به طرف صورتش فرو هشته، دیدگانش از شب زنده داري فرو رفته، بر گونه اش نشانی(خالی) است.
(الزام الناصب:198/غیبت نعمانی:115/بحارالانوار40:51/منتخب الاثر:165)
1,798 total views
