ماه خراسانم بيا اي ماه تابانم برآاي خوب من رويت نما با روي خندان از درآ
روشن به نورت خانه کن دل را به خود پروانه کندجّاله را ديوانه کن بر روي ماهت مرحبا
تا من شوم قربان تو جان گيرم از احسان توتا از دم رحمان تو من پر کشم سوي خدا
اي ماه خوبانم درآ اي راحت جانم درآاز بهر درمانم درآ دستان تو بر ما شفا
آخر تو خوب و سروري از جمع خوبان سرتريتو مه جبين و دلبري بر ما نظر کن دلبرا
اي نازنينم لب گشا فرمايشت فرما به مافرما قدم بر چشم ما گردان دلم از غم رها
جانا به ما يک خنده کن ما را به خود شرمنده کنما را به لطفت بنده کن بر تو کنم جان را فدا
تو رهبري تو سروري از عترت پيغمبرياز نسل پاک حيدري بر ما امير و مقتدا
هستي سفير يارمان عشقت بود در جسم و جاناي نائب صاحب زمان اهل وفائيم آشنا
هستي سپهسالار او آيينه رخسار اواي نائب بيدار تو فرمانده کل قوا
باشي هميشه در برم هم سايه ات باشد سرمعشق تو در سر پرورم اي آيت لطف خدا
دايم دلم هست پيش تو مولا تو من درويش توبر حال بد انديش تو آيد دو صد درد و بلا
