«حسین کلباسی اشتری» مدیر گروه غربشناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در نشست تخصصی «غرب و آینده‌پژوهی» که عصر امروز در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد، با طرح این پرسش نسبت آینده و اکنون نسبت فراخنا یا تنگناست، اظهار داشت: از منظر دینی آینده خوشبینانه است و آینده دقیقاً تحقق پیدا می‌کند.
وی افزود: از منظر مسیحیت آینده مظهر ظهور مسیحیت الهی است و با بهترین صورت عالم ارتباط پیدا می‌کند و آینده قطعاً ناکامی‌ها را جبران می‌کند.
کلباسی گفت: کمال و تمامیت بشر در آینده محقق می‌شود و غرب امروز این مسئله را حل کرده است و اگر از تلقی خوشبینانه مسیحیت به آینده نگاه کنیم به آینده امیدوار می‌شویم.
وی ادامه داد: در عهد جدید در آخرین مکاشفه رساله یوحنا الهام‌بخش است، اگر به تصاویری که ملهم از فرهنگ یهودی و مسیحی است نگاه کنیم مجموعه رسایل الهام‌بخش است.
مدیر گروه غربشناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ادامه داد: عمر جهان مطابق تورات ۶ هزار سال است و در هزار آخر تمام کاستی‌های بشر رفع می‌شود.
وی گفت: نخستین پاسخ تفکر یونانی غربی جدید که سنخیت با تفکر مسیحیت دارد این است که این جهان آرمانی بر عالم آرمانی جنبه‌های ناسوتی غلبه دارد.
کلباسی گفت: یکی از مختصات رنسانس پیش‌گویانه عهد عتیق سلامت، بهداشت همگانی، امنیت و صلح خواهد بود و مرگ نیز مرگ طبیعی نخواهد برای اینکه زمانی جنگ و بیم نباشد عمر انسان‌ها افزایش پیدا می‌کند.
وی افزود: ویژگی اول برای مورخ جامع‌شناس، فیلسوف و دین‌پژوه مورد توجه است، مفهوم سلطنتی است که در تورات مطرح است. کاملاً جنبه زمینی و انسانی دارد و اقامه مشیت الهی توسط انسان است و در تصویرهایی که جهان غرب با تمثال مسیح موجود است به لباس سلطنتی تصویر می‌شود.
مدیر گروه غربشناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ادامه داد: آخرین نکته این است که مسیحیت معاصر و تبشیری مفاهیم آخرزمانی را تبلیغ می‌کند و بعد از جنگ دوم جهانی این مفهوم گسترش بیشتری پیدا کرد و به عنوان جریان زنده مطرح است.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: بحث آخر الزمانی در مسیحیت تبشیری زیاد به چشم می‌خورد و اینکه در آینده بسیار نزدیک موعود اتفاق می‌افتد در آغاز سال ۲۰۰۰ سال آخرالزمانی محسوب می‌شد و بعد از اینکه تحقق نیافت سال ۲۰۰۵ به عنوان رجعت مسیح شناخته شد و سپس آن هم تحقق نیافت به سال ۲۰۱۲ تبدیل شد.
کلباسی ادامه داد: بشر هرچه به قرن‌های اخیر نزدیک‌تر شد است بیم و امید بیشتری به آینده دارد زمانی انسان صرفاً امید داشت اما امروز امید بیم با هم توأمان شده‌اند.
مدیر گروه غربشناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در پایان گفت: کسانی که امروز از صلح بین‌المللی سخن می‌گویند با وعده‌های آخرالزمانی تعارض دارد و برخی جریان‌های صهیونیستی شکاف را بیشتر می‌کند.
1,134 total views