توطئه گران بين المللي 19 : شكست سكوت خبري

0
bilderberg201.jpg

بيلدربرگ چندين شكل از اين ماليات را پيشنهاد كرده است. نخست، ماليات 10 سنتي بر هر بشكه نفت را پيشنهاد كرد. در اين حالت، وقتي مردم باك خودروي خود را پر يا به هر شكل از نفت استفاده مي كنند، مستقيماً به سازمان ملل ماليات مي دهند. برقراري اضافه بها بر مسافرت هاي بين المللي زميني يا هوايي و ماليات بر نقل و انتقال هاي مالي بين المللي نيز پيشنهاد شد.

 


 

قسمت قبلی

بسياري از شركت كنندگان در مورد خيزش ملي گرايي در اروپا، كه موفقيت هاي انتخاباتي ژان ماري لوپن در فرانسه و تجديد حيات توده گرايي در هلند و دانمارك نشان دهنده آن بود، اتفاق نظر داشتند. آمريكايي ها موافقت كردند ايجاد جهان بدون مرز را پيگيري كنند.
اما در ارتباط با مسائل جنگ و سياست خارجي آمريكا در خاورميانه، از آمريكايي ها، سه روز تمام در جلسات رسمي و حتي در زمان استراحت بين جلسات، شديداً انتقاد كردند.
كيسيجر عبوس و سايرين ناچار بودند شاهد محكوميت سياست آمريكا باشند و دم برنياورند.
كار به جايي رسيد كه اروپايي ها از مطبوعات منفور خود، كه در سال هاي اخير تبليغات زيادي در مورد آنها كرده بودند، تمجيد كردند. اين جملات بازسازي دقيق سخناني هستند كه آمريكايي ها شنيدند:
«در اروپا نمي توان چنين سياست يك جانبه اي را در قبال خاورميانه اتخاذ كرد. اروپايي ها به علت پوشش خبري گسترده مطبوعات، از جنگ هاي گسترش طلبانه اسرائيل و اشغال بي رحمانه سرزمين هاي فلسطيني آگاه اند. آنها مي دانند كه به غيرنظاميان، زنان و كودكان، بدون هيچ هدف نظامي، چه ظلم هايي مي شود.
اروپايي هامي دانند كه هزينه دستگاه نظامي اسرائيل را آمريكا تامين مي كند. مي دانند كه ايالات متحده تامين كننده هواپيماها، تانك ها و سلاح هايي است كه در حمله به شهروندان بي گناه استفاده مي شود. با وجود آنكه توجيهي براي حملات نيويورك و واشنگتن در 11سپتامبر وجود ندارد، اروپايي ها مي دانند فلسطينيان به هر شكل كه بتوانند، مقاومت خواهند كرد.
به علت سياست غيرمنصفانه ايالات متحده در خاورميانه، ما اروپايي ها اكنون بايد متحد شما در جنگ با تروريسم باشيم.»
آمريكايي ها با چهره هاي درهم رفته و شانه بالا انداختن به اين انتقادات پاسخ مي دادند.
دولت آمريكا اين رگبار انتقاد را پيش بيني كرده و كوشيده بود با عرضه طرح صلح، با موضوع استقلال دولت فلسطين، آن را تخفيف دهد. آمريكايي ها به اروپايي ها اطمينان خاطر مي دادند اين فراتر از مواضع سابق آمريكاست كه صرفاً خواهان كشور فلسطيني بود.
اين طرح در زمان تشكيل جلسه بيلدربرگ، هنوز در مراحل پيش نويس بود، اما به اروپايي ها اطمينان مي دادند كه اين طرح در ماه جولاي منتشر مي شود.
بيلدربرگ از اين حقيقت خوشحال بود كه برقراري ماليات جهاني سازمان ملل علني شده است، بدون آنكه ملي گرايان فرياد اعتراض برآورند. اول بار من اين موضوع را سال ها پيش گزارش كرده بودم. آلن كيز1، سفير آمريكا در سازمان ملل در زمان رياست جمهوري ريگان، اين پيشنهاد را رد كرده بود و از آن زمان بحث گسترده در مورد آن آغاز شد.
بيلدربرگ چندين شكل از اين ماليات را پيشنهاد كرده است. نخست، ماليات 10 سنتي بر هر بشكه نفت را پيشنهاد كرد. در اين حالت، وقتي مردم باك خودروي خود را پر يا به هر شكل از نفت استفاده مي كنند، مستقيماً به سازمان ملل ماليات مي دهند. برقراري اضافه بها بر مسافرت هاي بين المللي زميني يا هوايي و ماليات بر نقل و انتقال هاي مالي بين المللي نيز پيشنهاد شد.
ماليات سازمان ملل، مانند ماليات بر درآمد فدرال، در ابتدا به اندازه اي اندك خواهد بود كه مصرف كننده اصلاً متوجه نمي شود. اما تثبيت اين اصل كه سازمان ملل مي تواند مستقيماً از مردم جهان ماليات بگيرد، براي بيلدربرگ حائز اهميت است. اين امر گامي بزرگ در راه تاسيس دولت جهاني به شمار مي رود. اعضاي بيلدربرگ به خودشان اطمينان مي دادند اين موضوع علني و با توجه يا مخالفت اندك عمومي بحث شود؛ البته ران پل هاي2 كنگره و مطبوعات ملي گرا استثنا هستند. اين اشاره اي به ران پل (جمهوري خواه از ايالت تگزاس) عضو توده گراي مجلس نمايندگان آمريكا و نشريه امريكن فري پرس3 بود كه در سال 2001 و پس از محكوميت قضايي اسپات لايت و ناشر آن يعني لابي آزادي، منتشر شد.
در اين نشست بيلدربرگ، تقاضاي اجراي برابري مالياتي مطرح شد- به اين معنا كه ايالات متحده بايد قوانين مالياتي خود را به گونه اي اصلاح كند كه بازتاب عادلانه تري از جوامع سوسياليست اروپايي باشد كه ماليات بالايي مي پردازند. مي گفتند ايجاد وضعيت مناسب مالياتي- به طور نسبي- توسط ايالات متحده براي اشخاص و شركت ها باعث «تجارت ناجوانمردانه» مي شود.
اروپايي ها همچنان از قانون جديد يارانه كشاورزي و اعمال تعرفه بر واردات فولاد ] به آمريكا[ براي محافظت از صنعت داخلي در برابر ورود فولاد ارزان شكايت داشتند و از براي اتخاذ رويه Fast ]Track رويه اي كه به رئيس جمهور آمريكا اجازه مي دهد معاهده هاي سنا تجاري با كشورهاي ديگر امضا كند كه كنگره مي تواند تصويب كند يا نكند، اما نمي تواند اصلاح كند] ناراضي بودند، چون به كنگره اجازه مي داد معاهده هاي تجاري ناقض قوانين حمايت از صنايع داخلي را تصويب نكند.
در اين نشست به اقدام بوش در بازپس گيري امضاي آمريكا از پيمان كيوتو، در زمينه گرم شدن جهان، انتقاد كردند. اقتصاددان ها هشدار داده بودند اين پيمان باعث بالا رفتن شديد تورم مي شود، اما هيچ مطالبه اي را از بيشتر كشورها مطرح نمي كند. اتحاديه اروپا كه متشكل از 15 كشور بود، از روي غرض ورزي، اين پيمان را روز اول ژوئن كه بيلدربرگ تشكيل جلسه داده بود، تصويب كرد.
اين امر باعث شد تا يكي از اعضاي نسبتاً مسن بيلدربرگ بگويد كه جورج بوش بدترين رئيس جمهور از زمان ]ريچارد[ نيكسون است. هرگز تمجيدي بالاتر از اين نثار بوش نشده است.
از زماني كه ناتو، در جريان تهاجم به يوگسلاوي، پنجاهمين سالگرد تاسيس خود را در واشنگتن جشن گرفت، اين سازمان به ارتش آماده سازمان ملل بدل شده است. اولين گلوله ناتو نه براي دفاع، آن گونه كه منشور سازمان مقرر كرده است، بلكه از روي عصبانيت در جنگي تهاجمي شليك شد. در آن زمان، رهبران اعلام كردند ناتو ديگر به اروپا محدود نيست، بلكه به عمليات نظامي در هر جايي از جهان، به دستور شوراي امنيت سازمان ملل مبادرت مي كند.
بيلدربرگ در حال تقويت دكترين ارتش جهاني و در عين حال تدارك اقدامات اوليه درباره سومين منطقه بزرگ نوظهور جهان، يعني اتحاديه آسيا- اقيانوس آرام، است.
اين منطقه اكنون با عنوان اپك- مجمع همكاري هاي اقتصادي آسيا- اقيانوس آرام4- شناخته مي شود. حتي در زماني كه بيلدربرگ تشكيل جلسه داده بود، يكي از اعضاي آن، سناتور چاك هگل (جمهوري خواه از ايالت نبراسكا)، در نشست وزراي دفاع كشورهاي آسيا و اقيانوس آرام شركت كرده بود. نهايتاً براي سهولت اداره جهان توسط دولت جهاني سه منطقه ابداع مي شود: اتحاديه اروپا، اتحاديه آمريكا و اتحاديه آسيا- اقيانوس آرام.
بيلدربرگ يك روز پيش از وقت معمول به نشست خود پايان داد و بعدازظهر يكشنبه 2 ژوئن وست فيلدز را ترك كرد. به طور عادي، بايد روز دوشنبه باهم خداحافظي مي كردند. احتمالا اين تصميم ناگهاني بود، زيرا به كاركنان شركت كنندگان بيلدربرگ، كه در واشنگتن استقرار داشتند، گفته بودند تا سه شنبه در دفتر حضور ندارند.
اروپايي ها به سكوت خبري رسانه هاي آمريكا رخنه مي كنند
بيلدربرگ در فراري دادن رسانه هاي جريان غالب در آمريكا موفق شده است- به استثناي امريكن فري پرس و اينسايت5- اما علاقه رسانه هاي اروپايي پابرجاست.
تمام نشريات در مريلند و ويرجينيا اطلاعيه مطبوعاتي اي دريافت كردند كه حاوي اطلاعاتي درباره برگزاري نشست و سابقه بيلدربرگ بود و اين اطمينان كه به پوشش خبري اين رخداد جهاني كمك قابل توجهي مي شود. اين اطلاعيه خبري با پيك براي واشنگتن پست، نيويورك تايمز و واشنگتن تايمز ارسال شد.
فقط واشنگتن تايمز پاسخ داد و دن دويل6، گزارشگر هفته نامه خبري خود به نام اينسايت، را فرستاد. نيويورك تايمز و واشنگتن پست هيچ كدام از بيلدربرگ بي اطلاع نيستند. هر دو روزنامه مدت هاست به بيلدربرگ نماينده مي فرستند و قول مي دهند چيزي چاپ نكنند.
شركت راديو تلويزيوني انگليس ]بي بي سي[ دو بار با من مصاحبه كرد؛ يك بار در وست فيلدز، حين نشست بيلدربرگ و بار دوم بعد از آن.
تلويزيون استار تركيه چند بار با من مصاحبه كرد. آنها نيز به نوبه خود به همكارانشان در اروپا كمك مي كردند.
آرويي تاپور 7 ، خبرنگار نشريه اي استونيايي به نام گستي پاوالي8 است. او كه در نيويورك مستقر است، با اتوبوس مسافربري به واشنگتن رفته بود و با قطار به شهر وين9 در ايالت ويرجينيا آمده و سپس با تاكسي خودش را به وست فيلدز رسانده بود. در اينجا، همان گونه كه انتظار داشت، نگهبان محوطه جلوي وي را گرفت. وي گفت راننده تاكسي از قرق شدن محل يكه خورده بود.
استوني پس از خلاصي از يوغ اتحاد شوروي سابق تدريجا به مطبوعات آزاد عادت مي كند.
اولين سوال بي بي سي اين بود كه آيا بيلدربرگ با انتقال محل برگزاري نشست به نقطه اي ديگر، مانع از دسترسي خبرنگاران اين شبكه به نشست شده بود. وست فيلدز به بي بي سي گفته بود جز چند عروسي، اتفاق ديگري در اين هتل نمي افتد. از من در مصاحبه اي زنده در اين باره پرسيدند.
به مردم انگليس گفتم كه بيلدربرگ با سابقه ديرينه در شنود تلفن من، در روزهايي كه در مكان نشست اين گروه هستم، احتمالا به اين پرسش و پاسخ گوش مي كند و اضافه كردم «آنها دروغ مي گويند.»
عبارت دروغ در اينجا به معناي كامل كلمه به كار مي رود. دروغ گفتن به معناي گفتن امري غيرواقع از روي اراده به منظور توانمند كردن خود، لطمه زدن به ديگران يا هر دو در اين مورد، وست فيلدز مي خواست حق دانستن را از مردم بگيرد.
گفتم: «بيلدربرگ اينجاست؛ نگهبان ها در قصر مستقر هستند.» پس از آن جزئيات دستور كار و افرادي را كه تا آن وقت حضورشان محرز شده بود به اطلاع شنوندگان رساندم.
تعداد زيادي از نشريات رقابتي شهرهاي اروپا با نشريه اسپات لايت، و اكنون آمريكن فري پرس كه با حكم دادگاه تعطيل شد، همكاري كرده اند تا رگبار تبليغات را متوجه بيلدربرگ كنند. اما بودجه بيشتر آنها محدود شده است، از اين رو بيشتر پوشش خبري نشست امسال در مطبوعات اروپا بايد بلندمدت باشد.
سياست پنهان كاري رسماً هويدا شد
دو اقدام جدي كمك كرد تا بيلدربرگ داوطلبانه فهرست رسمي شركت كنندگان و دستور كار خود را عرضه كند.
نيم ساعت قبل از ساعت 2 بعدازظهر پنجشنبه 30 مه، كه زمان مقرر براي خروج مردم عادي از هتل بود، دكتر رافائل جانسون10 سردبير وقت بارنز ريويو11، نشريه دو ماهانه چاپ واشنگتن كه با گرايش به تجديدنظر در زمينه تاريخ منتشر مي شد، به ميز بلندي نزديك شد كه كاركنان پوشه حاوي اسناد مختلف را به شركت كنندگان بيلدربرگ تحويل مي دادند.
جانسون توضيح داد دانشجوي دوره دكتراست و موضوع پايان نامه اش روابط بين الملل است و مقاله اش ماه ها بعد چاپ مي شود، زن تنومند سوئدي مكرراً گفت: «نه.»
پنج دقيقه قبل از زمان خروج، به ميز نزديك شدم و به مردي كه كت و شلوار تيره رنگ به تن داشت، گفتم: «من روزنامه نگار آمريكايي هستم. مي توانم نسخه اي از دستور كار بيلدربرگ و فهرست شركت كنندگان آن را داشته باشم؟»
زن مو طلايي تنومند سوئدي مرد ميان سال را كنار زد و گفت: «نه.»
من گفتم: «شما پشت درهاي بسته فعاليت هاي عمومي انجام مي دهيد.»
اين زن گفت: «نه اين يك نشست خصوصي است.»
گفتم: «در اين نشست مقامات دولتي از ايالات متحده شركت مي كنند و ماليات پردازان به آن يارانه مي دهند…»
مأمور امنيتي تنومند گفت: «وقت رفتن است.» دو مأمور در دو طرفم قرار گرفتند و مرا تا بيرون همراهي كردند.
مطبوعات وانمود مي كنند از بيلدربرگ چيزي نمي دانند
واشنگتن پست و نيويورك تايمز، كه در موارد بسياري در نشست هاي بيلدربرگ نماينده داشته اند، عدم پوشش خبري را بي اطلاعي عنوان كردند.
واشنگتن تايمز نوشت به علت جلوگيري از دسترسي به هتل وست فيلدز ماريوت نتوانست اخبار بيلدربرگ را به اطلاع عموم برساند. با اين حال، اينسايت، هفته نامه خبري آن، و در تدارك چاپ گزارشي مشروح خبرنگاري به محل فرستاد. متأسفانه، اينسايت اكنون ديگر منتشر نمي شود.
مسئولان هتل وست فيلدز ماريوت، واقع در شهر شانتيلي در ايالت ويرجينيا، از صحبت درباره دروغ خود در اين باره كه بيلدربرگ در اين هتل مجلل با تدابير امنيتي گسترده نشست برگزار نمي كند، خودداري كردند. وقتي در اين باره اصرار كردم، تلفن را قطع كردند.
مردي از بخش داخلي در روزنامه واشنگتن پست گفت: «مطمئن نيستم… واقعاً نمي دانم. اين نشست براي چيست؟»
خلاصه مختصري درباره نشست و شركت كنندگان برجسته آن اطلاعات دادم و وي مرا به آقاي كيمن ارجاع داد. در پيام گير تلفني ال كيمن12 همين درس تعليمات مدني را تكرار كردم.
مردي از بخش داخلي روزنامه نيويورك تايمز گفت: «نمي دانم كه خبر آن را منتشر مي كنيم يا نه، اما بررسي مي كنم.» وي نيز اظهار بي اطلاعي كرده بود و من تاريخچه مختصري از بيلدربرگ را گفته بودم.
با كيران اتلو13، مدير ارشد فروش هتل وست فيلدز، تماس گرفتم. زني كه خود را باربارا معرفي كرد، گفت وي نيست.
به او گفتم: «اسم من جيم تاكر است و براي نشريه آمريكن فري پرس بيلدربرگ را پوشش خبري مي دهم.» كاركنان وست فيلدز چند بار به من گفتند گروهي به اسم بيلدربرگ در آنجا نشست ندارد. ادامه دادم: «پنجشنبه 03 مه، كه بيلدربرگ در وست فيلدز تشكيل جلسه داد، به شبكه بي بي سي گفتيد كه چنين نشستي نداريم، فقط چند عروسي برگزار ميشود. چرا كاركنان وست فيلدز دروغ مي گويند؟»
باربارا قبل از اينكه تلفن را زمين بگذارد، گفت:«من، من، من واقعاً نمي توانم به اين سؤال پاسخ دهم- ببخشيد.»

منبع:کیهان

 

1-Alan Keves
2- 1- The Ron Pauls
3-American Free Press
4- APEC the Asian – Pacific Economic Cooperation
5- Insight
6- Dan Doyle
7- Arui Tapuer
8- Gesti paevalehi
9- Vienna
10- Raphael Johnson
11- The Barnes Review
12-Al Kayman
13- Kieran Atlow

Loading

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here
Captcha verification failed!
CAPTCHA user score failed. Please contact us!