آیت‌الله دستغیب معتقد است؛ چه بسا یکی از دلایل این تمرکز توهین از این جهت است که امام هادی(ع) یک مقدار نسبت به سایر ائمه ناشناخته‌تر باشند. در جوامع اسلامی و حتی شیعی هم آن‌چنان که باید شناسانده نشده‌اند.
گروه تاریخ برهان؛ اهانت به دین مبین اسلام و پیامبر عظیم‌‌الشان آن در مطبوعات اروپا تا سوزاندن قرآن توسط کشیش ملعون آمریکایی و اینک اهانت به ساحت مقدس امام هادی (ع) -که از چندی پیش آغاز گردیده- نمونه‌‌هایی از تهاجمات به اسلام در سال‌‌های اخیر است که مقدسات مسلمانان و خاصه شیعیان را هدف گرفته است. افزایش رو به رشد این هجمه‌ها لزوم بیداری شیعیان به خصوص علما و مراجع اسلام را در خصوص مبارزه‌ی جدی با این اهانتها بیش‌از پیش روشن مینماید. در این رابطه با «آیت الله دستغیب» به گفت‌و‌گو نشسته‌ایم.
آیت الله «سیدعلی‌اصغر دستغیب» از علمای بزرگ فارس و نماینده مردم این استان در مجلس خبرگان رهبری هستند. ایشان در زمان مبارزات علیه رژیم پهلوی از پیشگامان نهضت در استان فارس بودند. همچنین پس از انقلاب با وجود سن پایین نسبت به سایر علما، از ابتدا در مجلس خبرگان رهبری حضور داشتند. همچنین ایشان ریاست حوزه‌ی علمیه رضویه شیراز را عهده دار می‌باشند.
با توجه به این‌که ذوات مقدسه‌ی ما چهارده تن هستند و همگی برای مؤمنین و مسلمین از شأن و جایگاه‌بالایی برخوردار هستند که انکار نشدنی است، چرا هجمه‌ها در این یک سال اخیر و مشخصاً در این سه ماه و علی الخصوص این توهین اخیر، همه به سمت امام هادی علیه‌السلام متمرکز شد؟
بی‌تردید کسانی که نسبت به ذوات مقدسه‌ی پیامبر اکرم، ائمه‌ی طاهرین و فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیهم اجمعین اهانت می‌کنند، حکم ناصبی را دارند که ما می‌دانیم ناصبی‌ها وضعیت‌شان وضعیت خارج از دین و خارج از اسلام است. حالا اگر احیاناً داعیه‌ی اسلام را هم داشتند، بعد که یک چنین چیزی از آنها صادر شد آنها حکم ارتداد دارند و ما در روایت هم داریم که ناصبین از مشرک بدتر هستند، یعنی بدنش هم نجس است.
این از لحاظ حکم کلی و اما برنامه‌هایی که الان دنبال می‌شود یک برنامه‌هایی است که در امتداد سیاست‌های شیطانی آمریکا و صهیونیسم است، یعنی منظور آنها این است که بنیان و اساس ایمان، هویت و ایستادگی در برابر ظلم و ستم را به نوعی بتوانند تخریب و ویران کنند. شما ببینید وقتی که حرم مطهر آن حضرات، یعنی حضرت امام هادی و حضرت امام عسگری (ع) را به آن وضعی که چند سال قبل مشاهده شد، بمب‌گذاری و تخریب می‌کنند، این خصومت و دشمنی آنها نسبت به چه چیزی است؟
بی‌تردید از آن جهت است که این بقاع متبرکه و این آثار، مربوط به انسان‌های کامل و اسوه‌ها و الگوهای حقیقت انسانی و عدالت در جامعه‌ی بشری است، خب این‌ها با این خصومت دارند. طبیعی است که آنها توهین و هتک را روا می‌دارند و بی‌تردید چنین افرادی مهدور الدم هستند.
سوال دقیقا اینجاست که چرا هجمه‌ها بر امام هادی علیه‌السلام متمرکز شده است؟
البته کلهم نور واحد، این را می‌دانید که تمام ائمه‌ی اطهار علیهم الصلاه و السلام این‌ها نور واحد هستند و هیچ فرقی به لحاظ مقام، منزلت، ایده و اهداف بین آنها نیست، همه یکی هستند. حالا هر کدام در عصر خودشان به نوعی تکلیفی داشتند و به تکلیف عمل می‌کردند و قطعاً اوصاف برخی از آنها ظهور و بروز بیشتری داشته است.
امام هادی علیه الصلاه و السلام در شرایطی بسیار دشوار و سخت هستند و تحت حاکمیت بدترین عناصر خاندان ظالم و ستمگر بنی‌عباس. چه بسا یکی از دلایل این تمرکز توهین از این جهت باشد که امام هادی علیه السلام یک مقدار نسبت به سایر ائمه شاید ناشناخته‌تر باشند. در جوامع اسلامی و حتی شیعی هم آن چنان که باید شناسانده نشده‌اند. البته معتقدات شیعی همان طور که عرض کردم از لحاظ کلی این است که همه‌ی ائمه نور واحد هستند، یعنی امام هادی علیه‌السلام همان مقام و منزلت و مرتبتی را دارند که آبا و اجداد طاهرین ایشان داشتند.
از لابه‌لای صحبت شما یک سوال برای ما پیش می‌آید که نکته‌ی خیلی ظریفی است. چرا در جوامع اسلامی و علی‌الخصوص شیعی، نسبت به شناخت از معارف دو امام نهایی ما قبل از امام زمان علیه السلام و اهمیت ایشان کمتر کار شده است، خب طبیعتاً جامعه‌ی کبیره را ما از وجود مقدس امام هادی علیه السلام داریم، چرا با این وجود شناخت ما نسبت به ایشان کم است؟
البته کار شده است و این‌گونه نیست که کار نشده باشد، تاریخ زندگی هر دو بزرگوار، چه امام دهم و چه امام یازدهم علیهم السلام فضائل و مناقب آنها، کلمات و سخنان آنها جمع‌آوری شده است و در کتب تاریخ و حدیث ما هست…
بله، اما در منابر کمتر گفته می‌شود!
بله، این ضرورتی است که باید روی این مسئله کار بشود، خصوصاً که در واقع از عصر امام هادی و بعد هم امام حسن عسگری علیهم السلام طلیعه‌ی وجود مبارک حضرت ولی‌عصر ارواحنا له الفداه هست و می‌دانیم که این دو بزرگوار آن‌هم در شرایط بسیار سخت تقیه، زمینه را عملاً برای غیبت فرزندشان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف فراهم می‌آوردند. یعنی در یک شرایطی که حقیقتاً شاید یکی از علل این‌که بعضی از زوایای زندگانی این بزرگواران هم آن چنان باز نشده، همین باشد که شرایط بسیار شرایط سختی بوده است و بخش عمده‌ای از زندگی این بزرگواران در زندان‌ها و در محدوده‌ی پادگان‌های نظامی دشمنان گذشته است. در هر حال البته وظایف و تکالیف مبلغین و مروجین خصوصاً پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام این است که این کار و رسالت را انجام بدهند.
با توجه به این‌که این توهین شده است، جامعه‌ی شیعه اعم از علما و مردم، هر کدام چه وظیفه‌ای داریم؟
البته اصل موضوع این‌که شناخت دشمن و مسئله‌ی تولی و تبری به موازات هم باید باشد، یعنی به همان اندازه که از حضرات ائمه‌ی طاهرین علیهم الصلاه و السلام باید معرفت و شناخت داشته باشیم، نسبت به دشمن‌شناسی هم باید به تعبیری آگاهی و بصیرت داشته باشیم و همان‌طور که نسبت به این بزرگواران تولی داریم و آنها را اولیاء خدا و اولیاء خودمان می‌دانیم، از آن‌سو هم باید نسبت به دشمنان آنها تبری و حس بیزاری جستن داشته باشیم و دستورات آنها را باید به عنوان برنامه‌های زندگی خودمان در همه‌ی ابعاد پیاده کنیم و به همان اندازه که دوستی و علاقه و عشق نسبت به این بزرگواران داریم، نسبت به دشمنان‌شان هم باید ابراز و اظهار عداوت و دشمنی داشته باشیم.
جهت حسن ختام بحث اگر راجع به فضیلت و اهمیت زیارت جامعه‌ی کبیره که بسیاری از علمای ما از آن به عنوان مرام‌نامه‌ی شیعه یاد می‌کنند برای ما صحبتی بفرمایید ممنون می‌شویم.
در حقیقت می‌دانیم که این زیارت یک دوره‌ی معارف ائمه‌ی طاهرین علیهم الصلاه و السلام است، یعنی معرفت امام از این مجموعه به خوبی به دست می‌آید و که در روایت داریم که «من مات و لم یعرف امام زمانه، مات میته جاهلیه» در حقیقت اگر این معرفت حاصل نباشد نسبت به امام زمان و نسبت به هر امامی در عصر خودش، طبعاً انسان به مرگ عصر جاهلیت از دنیا رفته است.
یکی از ثمرات این زیارت در حقیقت بخشی از معرفت امام و شناخت نسبت به امام است. همان چیزی که ما در دعا هم می‌گوییم که «اللهم عرفنی حجتک، فإنک إن لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی» خدایا به من بشناسان حجتت را و اگر من حجت تو را نشناسم گمراه به دین خودم هستم، این بدین معناست که هر کسی به حد توان و استعداد و ظرفیتش باید از این دریای معارف الهیه که مربوط به معرفت امام است بهره بگیرد و استفاده کند و خوب این بزرگواران را بشناسد و در تأسی نسبت به آنها عاملانه و آگاهانه ثبات و پایداری داشته باشد.
نهایتاً این‌که بعضی‌ها که این دعا را می‌خوانند و ترجمه‌ی صحیح آن را هم توجه می‌کنند، اگر جایی از این زیارت برایشان مورد سؤال است حتماً از علما، دانشمندان و بزرگان سؤال کنند. کسانی که اهل مطالعه هستند شرح‌هایی بر زیارت جامعه نوشتند، آنها را هم مطالعه کنند و ان‌شاءالله در این مسئله غفلت نورزند. مردم باید آگاهی و اطلاع بیشتری پیدا کنند. در زندگی خودشان هم طبیعتاً تأثیر خواهد گذاشت، چون اوصاف و بزرگی‌های اسوه‌ها و الگوهای ماست. هر فرد شیعه در حقیقت حتماً باید در تأسی نسبت به آن بزرگواران توجه داشته باشد.
نهایتا اگر نکته‌ای باقی مانده است در خدمت شما هستیم.
در شرایط کنونی که الحمد لله از ولایت حقه‌ی الهیه برخوردار هستیم (چه در زمان حضرت امام خمینی رحمه الله علیه و چه در زمان مقام معظم رهبری،) و ایشان را به عنوان نواب عام امام زمان علیه السلام می‌دانیم. در حقیقت این بزرگواران نموداری از آن ذوات مقدسه به عنوان حاکم جامعه‌ی اسلامی هستند. الحمد لله شرایط بسیار فراهم است که ما آشنایی بیشتر نسبت به مکتب اهل بیت علیهم السلام پیدا کنیم. در این جهت رسانه‌ها، اعم از رسانه‌ی ملی یا کسانی که به هر حال این امور را پیگیری می‌کنند، واقعاً از جنبه‌های مختلف باید بیش از گذشته تلاش و فعالیت کنند و در سطح جامعه این بصیرت و آگاهی را ان شاء الله گسترش بدهند.
